Αξιολόγηση 6ου Συνεδρίου - Προτάσεις, ιδέες για το 7ο Συνέδριο

[Κατερίνα Γλέζου]

Στη συζήτηση αυτή μπορείτε να καταθέσετε την κριτική σας, σχόλια, απόψεις σχετικά με την οργάνωση του 6ου Συνεδρίου καθώς και προτάσεις, ιδέες ώστε να συμβάλετε στον αναστοχασμό και σε βελτιωτικές κινήσεις που ενδεχομένως θα οδηγούσαν στην καλύτερη διοργάνωση του 7ου Πανελλήνιου Συνεδρίου των Εκπαιδευτικών για τις ΤΠΕ στη Σύρο.

[ΓΙΟΥΛΗ ΖΗΚΑ]

Θεωρώ ότι ήταν ένα συνέδριο με ποιότητα όσον αφορά το οργανωτικό μέρος αλλά και σε σχέση με το επίπεδο των εισηγήσεων που παρουσιάστηκαν. Συγχαρητήρια λοιπόν!

Σε κάθε περίπτωση πάντως άποψή μου είναι ότι κάποια στιγμή ίσως θα έπρεπε όλα τα συνέδρια επί των ΤΠΕ να τεθούν υπό κοινή "στέγη"...

 

Καλή δύναμη!

[Tsakiridou Domna]

Συγχαρητήρια για την επιτυχή διοργάνωση του Συνεδρίου. Μακάρι η Σύρος να αποτελεί πάντα έναν από τους τόπους παρουσίασης και ανάδειξης του έργου των μάχιμων εκπαιδευτικών όλης της χώρας, οι οποίοι έδειξαν για μία ακόμη φορά πως έχουν την ικανότητα, τη διάθεση και το μεράκι να συμβάλουν στην αποτελεσματικότητα της εκπαίδευσης, μέσω της παιδαγωγικής αξιοποίησης των ΤΠΕ.

Καλή συνέχεια!

Δόμνα Τσακιρίδου

[ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΚΑΠΠΑΤΟΥ]

Θερμά συγχαρητήρια στην οργανωτική επιτροπή του συνεδρίου για την άψογη διοργάνωση. Προσωπικά έμεινα πολύ ικανοποιημένη τόσο από το ίδιο το Συνέδριο όσο και από το νησί της Σύρου, το οποίο επισκέφθηκα για πρώτη φορά στη ζωή μου! Ως γεννηθείσα στο Ιόνιο πέλαγος υπήρξε η πρώτη μου φορά στο Αιγαίο (Σύρο, Μύκονο) και δηλώνω εντυπωσιασμένη, τόσο από το φυσικό κάλλος των τόπων, όσο, και, κυρίως, από τους ανθρώπους!!!! Μπράβο, μπράβο!!! 

[ΡΑΛΛΗΣ ΜΙΧΑΗΛ]

Σε καμία περίπτωση δε θέλω να απαξιώσω την προσπάθειά σας,τόσο όσον αφορά το συντονισμό όσο και τη σύλληψη μιας τέτοιας ιδέας από μέρους σας.Οι εισηγήσεις ήταν πραγματικά καλές,αλλά μακριά από την καθημερινή πρακτική.Μήπως να είμαστε λίγο πιο πρακτικοί κι όχι τόσο θεωρητικοί;Έφυγα από το συνέδριο και πήρα μαζί μου λίγα εφόδια που μπορώ να χρησιμοποιήσω μέσα στην τάξη.Ίσως βέβαια να φταίω κι εγώ επειδή παρερμήνευσα τη λέξη "πράξη"στον τίτλο του συνεδρίου με την έννοια πραγματικότητα.

Πάντως,ευχαριστήθηκα πραγματικά τις ομιλίες των κυρίων καθηγητών.

Ίσως έπρεπε να αφιερωθεί λίγος παραπάνω χρόνος στις εισηγήσεις, γιατί είχα την αίσθηση πως όλοι έτρεχαν-ακόμη κι αν αυτό σήμαινε πως θα έπρεπε να μειωθεί ο αριθμός των εισηγήσεων.

Την επόμενη φορά ελπίζω να αφιερωθεί περισσότερος χρόνος στο τέλος για συζήτηση

[ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΚΑΠΠΑΤΟΥ]

Δε γνωρίζω  τις εισηγήσεις ποιας ειδικότητας παρακολουθήσατε για να μπορώ να διαφωνήσω ή να συμφωνήσω μαζί σας. Σέβομαι απόλυτα την άποψή σας. Απλά, θα ήθελα και εγώ, από την πλευρά μου να καταθέσω ότι στις εισηγήσεις της ειδικότητας των φιλολόγων, τις οποίες είχα την τύχη να παρακολουθήσω είδα εναλλακτικές προσεγγίσεις της διδασκαλίας με τη χρήση των Τ.Π.Ε, λογισμικά και σχέδια εργασίας, βασιζόμενα στα γνωστικά αντικείμενα των διδακτικών εγχειριδίων του Γυμνασίου και του Λυκείου. Κατά συνέπεια η γεφύρωση της θεωρίας και της σχολικής πρακτικής ήταν προφανής.

[Κατερίνα Γλέζου]

Με διάθεση αναστοχαστική και αυτοαξιολογική, επισημαίνω τα παρακάτω σημεία, που χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής για ένα καλύτερα οργανωμένο επόμενο Συνέδριο:

 

Πριν τη διεξαγωγή του Συνεδρίου

• Αυστηρή τήρηση διαδικασίας και προθεσμιών υποβολής εργασιών, κρίσεων, ενημέρωσης υποψηφίων εισηγητών, υποβολής τελικής έκδοσης εργασιών (αυστηρά μορφοποιημένες σύμφωνα με το υπόδειγμα μορφοποίησης εργασιών) και συνοδευτικών εγγράφων.
• Το πρόγραμμα θα έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί, υποβληθεί σε αυστηρό έλεγχο, να διορθωθούν οι/τα αβλεψίες/παραλείψεις/λάθη και να αναρτηθεί  στον ιστότοπο του Συνεδρίου τουλάχιστον 15 μέρες πριν τη διεξαγωγή του Συνεδρίου.
• Τα Πρακτικά εργασιών και το cd των Πρακτικών θα έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί τουλάχιστον 15 μέρες πριν τη διεξαγωγή του Συνεδρίου, υποβληθεί σε αυστηρό έλεγχο και να διορθωθούν εγκαίρως οι/τα αβλεψίες/παραλείψεις/λάθη.
• Οι βεβαιώσεις θα έπρεπε να έχουν εκτυπωθεί εγκαίρως,  να υποβληθούν σε αυστηρό έλεγχο και να διορθωθούν οι/τα αβλεψίες/παραλείψεις/λάθη.
• Οι διαφημιστικές τσάντες του Συνεδρίου θα έπρεπε να είχαν αποσυρθεί.  Ένα απλό ντοσιέ-φάκελος συνέδρων (ελλείψει οικονομικών πόρων) θα άρμοζε στο χαρακτήρα του Συνεδρίου.
• Κατάλληλη σηματοδότηση των αιθουσών και ένα φωτοτυπημένο σκαρίφημα κάτοψης αιθουσών-διαδρόμων στο φάκελο των συνέδρων, ώστε να διευκολυνθεί η αναζήτηση, ο εντοπισμός και η πρόσβαση στις αίθουσες.
• Επιμέλεια - κατάλληλη διαμόρφωση χώρου αιθουσών, μετακινήσεις θρανίων, έλεγχος προβολικών συστημάτων.
• Προεγγραφές συμμετοχής στα εργαστήρια. Φόρμα υποβολής αίτησης συμμετοχής στα εργαστήρια μέσω διαδικτύου.

 

Κατά τη διεξαγωγή του Συνεδρίου

• Τήρηση προγράμματος.
• Έγκαιρη άφιξη προεδρείων (άμεση αντικατάσταση απόντων) και έναρξη συνεδρίας.
• Περισσότερος χρόνος παρουσίασης εργασίας και συζήτησης.
• Οι εικονικές παρουσιάσεις θα έπρεπε να διεξαχθούν στις αίθουσες σύμφωνα με το πρόγραμμα (όχι σε ξεχωριστή αίθουσα) και να αναρτηθούν στον ιστότοπο του Συνεδρίου.
• Συνεχής παρουσία γραμματείας προς επίλυση ζητημάτων και εξυπηρέτηση συνέδρων.
• Επιμελής καθαριότητα χώρου και τουαλετών.
• Καφές μετά το γεύμα. Ανοικτό κυλικείο το μεσημέρι-απόγευμα.

 

Ανοικτό θέμα αποτελεί η προτεινόμενη από πολλούς συνέδρους μείωση του αριθμού των εργασιών-εισηγήσεων και αποσυμφόρηση του προγράμματος. Πιθανά θα συνέβαλε αρνητικά στην αλλαγή της φυσιογνωμίας και του χαρακτήρα του Συνεδρίου ως βήμα ελεύθερης έκφρασης, διαλόγου, αλληλεπίδρασης και ανατροφοδότησης ενεργών εκπαιδευτικών.

Από πολλούς συνέδρους προτείνεται η αξιοποίηση χρόνου Παρασκευής και Κυριακής για εργαστήρια ή συνεδρίες γενικού ενδιαφέροντος και αποφυγή των πολλών παράλληλων συνεδριών και εργαστηρίων το Σάββατο.

Σε απάντηση κάποιων αρνητικών σχολίων, θεωρώ ότι η συντριπτική πλειοψηφία των εισηγήσεων αφορούσε άμεσα την αξιοποίηση των ΤΠΕ στη διδακτική πράξη, ή/και ευρύτερα στην εκπαιδευτική πράξη, και ο ενεργός εκπαιδευτικός είχε να ωφεληθεί πολλά από τις συνεδρίες και τα εργαστήρια, τη ζύμωση και την αλληλεπίδραση των συνέδρων.

 

[Γιάννης Σαλονικίδης]

Η άποψή μου είναι πως το συνέδριο της Σύρου έχει κλείσει τον κύκλο του με την υπάρχουσα μορφή.

Αυτή τη χρονιά έγιναν ή γίνονται 5-6 συνέδρια και "συνέδρια" με την ίδια ή παρόμοια δομή. Νομίζω πως για τη χώρα μας αυτός ο αριθμός είναι τεράστιος

Ο αριθμός των εισηγήσεων είναι υπερβολικά μεγάλος και είναι πρακτικά αδύνατο να μην "χάσεις" κάτι που πραγματικά σε ενδιαφέρει.

Θα πρότεινα τα εξής:

Συνέδριο με υπότιτλο. Δηλ. να υπάρχει ένα συγκεκριμένο θέμα που θα διακλαδίζεται σε 3-4 το πολύ υποενότητες (όπως είναι τώρα αγκαλιάζει τα πάντα).

• Οι προφορικές εισηγήσεις να μην ξεπερνούν τις 70-80.
• Οι παράλληλες συνεδρίες να είναι τόσες όσες οι διακριτές υποενότητες της θεματικής (δηλ. 3 ή 4)
• Οι διδακτικές προτάσεις να παρουσιάζονται αποκλειστικά με εργαστηριακή μορφή, με φύλλα εργασίας κλπ.
• Να υπάρχουν συνεδρίες αφισών, αλλά όχι όπως συνηθίζεται τώρα (γύρω-γύρω όλοι). Να υπάρχει σύντομη παρουσίαση, ένας συντονιστής και χρόνος για συζήτηση.
• Να οργανωθούν συμπόσια με τη συμμετοχή 6-7 εισηγητών που έχουν παρόμοιο θέμα κι ένας συντονιστής μιας συζήτησης όπου συμμετέχουν και οι σύνεδροι. Στο τέλος να προκύπτει μια σύνοψη, ένα συμπέρασμα.

Μια τέτοια δομή θα προσδώσει ζωντάνια στο συνέδριο αφού όλοι θα συμμετέχουν ενεργά.

Διότι εμένα το 6ο συνέδριο Σύρου μου έδωσε μια γεύση "να πούμε τα λόγια μας, να πάρουμε τη βεβαίωση και να πάμε για λουκούμια...".

Οργανωτικά πάντως δεν υπήρχαν σοβαρά προβλήματα και αξίζουν συγχαρητήρια στις συντονίστριες και τους υπεύθυνους των εισηγήσεων που τα έβγαλαν πέρα με τέτοιο όγκο εργασιών αλλά και τη διαχείριση εκατοντάδων ατόμων!

[Ηλίας Καρασαββίδης]

@Κατερίνα:

+1 για τις περισσότερες προτάσεις και το γενικότερο σκεπτικό. Ο καλός προγραμματισμός δεν είναι ποτέ κακή ιδέα και φυσικά πάντα υπάρχει η δυνατότητα βελτίωσης της υφιστάμενης κατάστασης. Το θέμα είναι εάν με το υφιστάμενο δυναμικό (ανθρώπινο & πόρους/μέσων) μπορούν να υλοποιηθούν. Από όσο καταλαβαίνω το συνέδριο στήνεται από μια μικρή ομάδα ανθρώπων οι οποίοι λειτουργούν παρατεταμένα στο κόκκινο για να ανταποκριθούν. Προφανώς δεν έχει νόημα να ζητήσουμε περισσότερα από αυτούς. Έχει όμως νόημα να εμπλακούμε συστηματικά περισσότεροι διευρύνοντας την κατανομή της εργασίας. Αυτό πρέπει να το σκεφτούμε περισσότερο.

 

Η προσωπική μου εντύπωση ήταν πως το συνέδριο ήταν πιο “φτωχό” σε σχέση με το παρελθόν. Αλλά η πολυτέλεια δεν έχει σχέση με την ουσία.

 

@Γιάννη:

Παρακολουθώ το συνέδριο από το 2003 και την πρώτη φορά είχα πραγματικά εντυπωσιαστεί από το γεγονός ότι είδα εκπαιδευτικούς να παρουσιάζουν τη δουλειά τους όχι στη λογική του “είδες τι ωραίο μάθημα έκανα με τις ΤΠΕ και κατά συνέπεια πόσο μάγκας είμαι” αλλά στη λογική “έκανα αυτό και προσπαθώ να το καταλάβω, πείτε μου πως σας φαίνεται γιατί δεν είμαι καθόλου σίγουρος για το τι ακριβώς έκανα”. Αυτό το διάβαζα στη βιβλιογραφία αλλά δεν το είχα δει μέχρι τότε να γίνεται live. Μιλάμε για 8 χρόνια πριν, δηλαδή μια ρομαντική εποχή όπου το ΔΕΠΠ Σ είχε μόλις ψηφιστεί, η τεχνολογία ήταν για πολλά σχολεία νέο φρούτο στα πλαίσια συστηματικών εξοπλισμών των σχολικών μονάδων, οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί δεν είχαν ιδέα ούτε από την τεχνολογία ούτε από την διδακτική-μαθησιακή αξιοποίηση της, αγνοούσαν την ύπαρξη εκπαιδευτικών λογισμικών κτλ κτλ. Στο διάστημα που μεσολάβησε, φυσικά, άλλαξαν πολλά: έγινε αντιληπτός ο κρίσιμος ρόλος της τεχνολογίας στο ΔΕΠΠΣ (μπαλαντέρ), συνεχίστηκαν τρέχουσες επιμορφωτικές δράσεις (Π1) και ξεκίνησαν νέες (ΠΑΚΕ, Π2) κτλ. Όπως σωστά επισημαίνεις, τότε το συνέδριο ήταν big event, ενώ σήμερα είναι μόλις ένα από τα 5-6 που έγιναν φέτος. Ο ρόλος του συνεδρίου παλιότερα ήταν περισσότερο ενημερωτικός γιατί αυτό απαιτούσε η εποχή και οι συνθήκες της καθώς όσοι από την εκπαιδευτική κοινότητα ενδιαφερόταν δεν είχαν απαιτήσεις για κάτι περισσότερο. Σήμερα πια υπάρχει μεγάλη “υπερπροσφορά” από συνέδρια που λειτουργούν σε μια εντελώς ανταγωνιστική λογική (το οποίο κάθε άλλο παρά παραγωγικό είναι αλλά δεν είναι του παρόντος). Σήμερα πολλοί εκπαιδευτικοί έχουν βγει από τα ΚΣΕ, έχει αναπτυχθεί πολύ επιμορφωτικό υλικό (θεωρία, σενάρια), έχουν διατεθεί πολλά εκπαιδευτικά λογισμικά (είτε υποστηρικτικά των γνωστικών αντικειμένων είτε αυτόνομα), έχουν πιστοποιηθεί επιτυχώς πολλοί εκπαιδευτικοί κτλ. Θεωρώ και εγώ πως η περίοδος της ενημέρωσης τελείωσε καθώς ο μέσος εκπαιδευτικός έχει πλέον πρόσβαση σε πλούσιο επιμορφωτικό υλικό και λογισμικό. Η ανάγκη που κάλυπτε κάποτε το συνέδριο ως προς το ενημερωτικό κομμάτι έχει πάψει να υφίσταται και συμφωνώ πως πρέπει να μετεξελιχθεί για να συνεχίσει - ειδικά εν μέσω κρίσης- να έχει νόημα. Η κοινότητα έχει αλλάξει πολύ και οι ανάγκες της επίσης.

 

Μερικές σκέψεις.

 

(α) ΟΧΙ σε εισηγήσεις-διδακτικές προτάσεις γιατί δεν είμαστε πια στο 2000 που μια διδακτική πρόταση ίσως είχε κάποιο ενδιαφέρον και νόημα. Σήμερα πια υπάρχουν τόσα σενάρια διαθέσιμα (σε θεσμικό επιμορφωτικό υλικό, αποθετήρια σεναρίων επιμορφούμενων κτλ) που δεν έχει νόημα να παρουσιάζονται διδακτικές προτάσεις. Εάν επρόκειτο για φοιτητές θα το συζητάγαμε αλλά μιλάμε για practitioners οπότε και οι όροι αλλάζουν. Ο μέσος εκπαιδευτικός είτε έχει πρόσβαση σε διδακτικά σενάρια είτε μπορεί πια να σχεδιάσει ένα σενάριο που να βασίζεται (μερικώς ή γενικώς) στις ΤΠΕ. Σε όσες συνεδρίες πρόλαβα να πάω αυτό που δεν αντέχονταν ήταν η στείρα παρουσίαση σεναρίων, τόσο ως παρουσίαση αυτή καθαυτή όσο και ως περιεχόμενο.

 

(α1) Εάν για τους όποιους λόγους (π.χ. συμμετοχής) πρέπει να γίνονται αποδεκτές και διδακτικές προτάσεις τότε προτείνω (α) να επιλέγονται (κατά το δυνατόν) οι περισσότερο καινοτόμες και (β) να ομαδοποιούνται σε συνεδρίες στρογγυλής τράπεζας με πολλούς συμμετέχοντες όπου ο κάθε εισηγητής θα έχει μέχρι 5 λεπτά να παρουσιάσει την πρόταση του και να υπάρχει χρόνος αλληλεπίδρασης με τους άλλους εισηγητές και το κοινό. Σε μια τέτοια προσέγγιση κρίσιμο ρόλο θα πρέπει να παίξει ο συντονιστής (ή οι συντονιστές) ο οποίος θα κάνει κριτική αποτίμηση της κάθε παρουσίασης, θα θέσει θέματα συζήτησης, θα κάνει αντίλογο, θα αναδείξει θετικά και αρνητικά στοιχεία της κάθε πρότασης κτλ. Με τον τρόπο αυτό η έμφαση θα είναι στη συζήτηση/αποτίμηση αντί στην παρουσίαση που είναι μέχρι τώρα. Αυτό προϋποθέτει πρόσβαση στις εισηγήσεις νωρίτερα από το συνέδριο για τους συντονιστές και πιθανόν για τους συμμετέχοντες.

 

(β) ΝΑΙ σε διδακτικές παρεμβάσεις/πραγματικές εφαρμογές των ΤΠΕ στην εκπαιδευτική πρακτική. Αυτές παρέχουν αρκετά ερεθίσματα για να γίνει συζήτηση και μοίρασμα εμπειριών το οποίο μπορεί να είναι αυτό που θα προσφέρει το συνέδριο στους εκπαιδευτικούς που θα το παρακολουθήσουν. Σε αντίθεση με τα σενάρια που είναι ασκήσεις επί χάρτου, οι υλοποιημένες προτάσεις μπορούν να αποτελέσουν εξαιρετικό υλικό για αξιοποίηση -αρκεί αυτό να γίνει διαλογικά, στοιχείο που προϋποθέτει π.χ. περισσότερο χρόνο συζήτησης και άρα λιγότερες παρουσιάσεις γενικά. Θεωρώ πως εάν έχει μια δυνατότητα επιβίωσης το συνέδριο είναι να κατοχυρωθεί στη συνείδηση των εκπαιδευτικών ως χώρος/βήμα στο οποίο μπορούν να μοιραστούν τις εφαρμογές των ΤΠΕ που κάνουν στην καθημερινή πρακτική τους, τις επιτυχίες και τις αποτυχίες τους, τις αγωνίες και τους προβληματισμούς τους κτλ. Πιστεύω πως πρέπει να επενδύσουμε στο μοίρασμα των εμπειριών των εκπαιδευτικών, στην ανατροφοδότηση και στον αναστοχασμό που αυτό συνεπάγεται.

 

(β1). Εάν οι παρεμβάσεις έχουν και ερευνητικό χαρακτήρα/προσανατολισμό καλώς -αλλά δεν θα πρέπει να δίνεται προτεραιότητα σε αυτό. Θυμίζω διακριτικά πως σε άλλα συνέδρια τονίζεται η επιστημονική αρτιότητα των εισηγήσεων ως ο βασικός λόγος προσέλκυσης εκπαιδευτικών.

Εκτιμώ πως εάν ο ο μέσος εκπαιδευτικός δεν έχει μπει σε κανάλια μεταπτυχιακών δεν μπορεί να κάνει συστηματική έρευνα αλλά ούτε και να γράψει ένα ερευνητικό κείμενο για να παρουσιάσει τα αποτελέσματα από την όποια έρευνα. Το γεγονός αυτό το θεωρώ απολύτως φυσιολογικό καθώς αντικείμενο της δραστηριότητας του εκπαιδευτικού με όρους θεωρίας της Δραστηριότητας δεν είναι η έρευνα -χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν μπορεί να κάνει ή δεν κάνει διαφόρων τύπων διερευνήσεις στα πλαίσια της καθημερινής πρακτικής του. Απλώς επειδή η έρευνα δεν είναι το ζητούμενο και δεν έχει εκπαιδευτεί συστηματικά σε αυτό είναι υπερβολικό να ανεβάσουμε τα στάνταρτ όπως προτάθηκε από κάποιους στη ΓΣ. Εάν υπάρχουν πολλές εισηγήσεις αυτού του τύπου τότε προτείνω να ομαδοποιούνται και να γνωρίζει αυτός που θα πάει στη συνεδρία ότι η έμφαση θα είναι στην έρευνα και όχι στη διδακτική-μαθησιακή πρακτική. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι το ένα αποκλείει το άλλο ή ότι είναι ασύμβατα μεταξύ τους. Στο συνέδριο ήταν ανάμεικτα διδακτικές προτάσεις (=εκθέσεις ιδεών), έρευνες (διαφόρων διαβαθμίσεων) και διδακτικές παρεμβάσεις. Ξέρω πως το πρόγραμμα βγαίνει πολύ δύσκολα και με πολύ κόπο αλλά εάν έχουμε ένα τέτοιο κριτήριο κατά νου μια πιο “φυσιολογική” για το μυαλό μου υλοποίηση είναι εφικτή. Προσωπικά με δυσκόλεψε αυτό γιατί έπληττα με τα σενάρια και απουσίαζαν οι συζητήσεις στις όποιες πρακτικές υλοποιήσεις είχαν γίνει και με ενδιέφεραν. Φυσικά και μπορεί κάποιος να διαβάσει το κείμενο της εισήγησης αλλά αυτό μπορεί να το κάνει και χωρίς να έρθει στο συνέδριο και να καταξοδευτεί σε περιόδους κρίσης. Η προστιθέμενη αξία του συνεδρίου μπορεί να προέλθει από την αλληλεπίδραση και το μοίρασμα της εμπειρίας, πράγμα όμως που δεν μπορεί να γίνει από μόνο του -πρέπει να το μεθοδεύσουμε. Νομίζω πως στο σημείο αυτό πρέπει να εστιαστούμε περισσότερο αναζητώντας τρόπους για να προωθήσουμε τη συζήτηση, τόσο πριν τις παρουσιάσεις όσο κυρίως μετά, πιθανόν ασύγχρονα. Διαφορετικά το συνέδριο θα έχει τη μορφή “ήρθα να τα πω (να πάρω λουκούμια) και να φύγω” όπως εύστοχα παρατηρεί ο Γιάννης.

 

(γ) +1 για τα εργαστήρια-εργαστηριακές εισηγήσεις, με καλύτερη οργάνωση, προεγγραφές κτλ. Αυτό είναι άλλο ένα σημείο στο οποίο φαίνεται να υπάρχει μεγάλη ανταπόκριση από τους εκπαιδευτικούς. Πολλές εισηγήσεις θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν μικρή εισαγωγή και εργαστηριακή υλοποίηση. Εάν αυτό απαιτεί λιγότερες εισηγήσεις τότε ας υπάρχουν λιγότερες αλλά πιο ποιοτικές και ουσιαστικές. Επίσης, δεν είναι καλή ιδέα να συμπίπτουν τα εργαστήρια με τις εισηγήσεις. Δεν ξέρω όμως εάν γίνεται αλλιώς.

 

(δ) θεωρώ πως ως συνέδριο εκπαιδευτικών στο προσκήνιο θα πρέπει να είναι εκπαιδευτικοί οπότε τα μέλη ΔΕΠ θα πρέπει να έχουν περισσότερο συμβουλευτικό ρόλο. Θα μου άρεσε μια κεντρική ομιλία από έναν εκπαιδευτικό που έχει πειραματιστεί με οτιδήποτε στην τάξη του ή ένα πάνελ εκπαιδευτικών σε ολομέλεια με συγκεκριμένη ατζέντα. Το λέω αυτό ως αυτοκριτική γιατί είχα μιλήσει σε ολομέλεια στο παρελθόν.

 

(ε) τέλος, θεωρώ άκρως προβληματικό το γεγονός ότι το συνέδριο είναι 1 μέρας. Δεν ξέρω εάν μπορεί να γίνει κάτι για αυτό και τι. Σίγουρα πάντως μπορεί να αξιοποιηθεί πολύ καλύτερα η Κυριακή (μέχρι 13:00) και να μείνει η Παρασκευή για τις ολομέλειες. Δεν ξέρω εάν μπορεί να γίνει και το αντίστροφο.

 

 Αυτά τα λίγα.

Η.

 

[Γιάννης Σαλονικίδης]

Νομίζω, πως εδώ έχουμε μια πλήρη πρόταση για το επόμενο συνέδριο.

[Κατερίνα Γλέζου]

Ευχαριστώ θερμά όλους τους συμμετέχοντες στη συζήτηση για τα σχόλια, τις επισημάνσεις και τις εποικοδομητικές προτάσεις. Είναι σημαντική η ανατροφοδότηση και καταλυτικές οι νέες ιδέες για την εξέλιξη του Συνεδρίου.